Μωρέ σεβντά, καρά σεβντά, πώς μ’ έχεις καταντήσει,/είκοσι δυο χρονών παιδί στα μαύρα με ’χεις ντύσει./ Μαύρη κι άλαλη να γένεις,/ που περνάς και δε μου κρένεις./Από σεβντά δεν ήξερα, δεν ήμουν μαθημένο,/ και τώρα που αγάπησα εβγήκα γελασμένο./ Το σεβντά μου ν’ αποκτήσεις/ και τρελή να καταντήσεις./Σεβντάδες είναι δώδεκα, είναι κι ένας περίσσιος,/ σαν τον σεβντά των κοριτσιών δεν είναι ο παιδιακίσιος./ Μαύρη κι άλαλη να γένεις,/ που περνάς και δε μου κρένεις./ Και με τα μαύρα σ’ αγαπώ και με τα λερωμένα/ και με τα ρούχα της δουλειάς ζουρλαίνομαι για σένα./ Το σεβντά μου ν’ αποκτήσεις /και τρελή να καταντήσεις./ Μαχαίρι μαυρομάνικο κρατώ στα δάχτυλά μου,/ κι αν τύχει και δε μ’ αγαπάς θα μπει μες την καρδιά μου./ Αχ! σεβντά μου, αχ! σεβντά μου,/ δε σε γλέντησε η καρδιά μου./ Όποιος δεν ξέρει από σεβντά, εμένα να ρωτήσει,/ να πάρει μαύρη κλειδωνιά, το σπίτι του να κλείσει./ Ο σεβντάς έχει ένα χάλι,/ φέρνει αντράλα στο κεφάλι./ Το μαύρο!
Ερωτικό τραγούδι, που το τραγουδούν σε πολλές περιοχές. Αναφέρεται στον σεβντά (τούρκικη ονομασία του φλογερού έρωτα). Η δύναμη του σεβντά μπορεί να ανεβάσει τον άνθρωπο στα ουράνια, όπως μπορεί και να τον ρίξει στα χαμηλά και να πάρει τον ολισθηρό κατήφορο.
Άλλοι το μετανιώνουν αργότερα και άλλοι αισθάνονται τυχεροί που δε συνάντησαν τον σεβντά. Άλλοι όμως χαίρονται τα τερτίπια του σεβντά, μ’ όλες τις παρενέργειές του και τα επακόλουθα που έχει.