Εδώ στην Ήπειρο τελικά πέρα από την υπανάπτυξη και την καθήλωση στα ύπατα των επίσημων οικονομικών δεικτών καταντήσαμε να κυκλοφορούμε στους δρόμους με το «κεφάλι στον ντορβά».
Πρόσφατα συγκλονίστηκε η Ήπειρος -και όχι μόνο- από την πτώση των γνωστών βράχων «στο πέρασμα του διαβόλου» πάνω από το Μονολίθι στον κεντρικό δρόμο προς Τζουμέρκα. Έναν δρόμο μεγάλης κυκλοφορίας αφού από εκεί καθημερινά περνά πλήθος μετακινούμενων Τζουμερκιωτών κυρίως προς την πρωτεύουσα της Ηπείρου τα Ιωάννινα αλλά και προς άλλες περιοχές.
Ένας δρόμος που στο κρίσιμο σημείο της προεξοχής των βράχων πάνω από τα αυτοκίνητα στην θέα και μόνο σε τρομάζει. Σ’ έναν δρόμο που μετά την πρώτη, ακολούθησε και δεύτερη κατάπτωση βράχων, αφού πλέον η αρχική δημιούργησε γεωλογικά φαινόμενα ευαισθησίας και εύκολης αποκόλλησης στο κεντρικό υπόστρωμα του βράχου.
Και πλέον πλησιάζοντας εκεί ίσως δεν θα αρκεί για τους άτυχους της υπόθεσης ούτε οι προσευχές, ούτε και τα τάματα. Σαν την δαμόκλειο σπάθη πάνω από τα κεφάλια μας, ένας θεός ξέρει πότε θα σπάσει ο ιστός που την κρατάει για να κονιορτοποιήσει τα κεφάλια μας. Ο μόνος που έμεινε απαθής ήταν ο περιφερειάρχης που στα πολύ δύσκολα γι’ αυτόν πλέον κάθεται αναπαυτικά στις δάφνες του, προτάσσοντας τα μεγάλα εκλογικά ποσοστά με τα οποία τον τιμούν οι Ηπειρώτες.
Σε πρόσφατη δημόσια διαβούλευση οι απαντήσεις που έδωσε ήταν από προσβλητικές της νοημοσύνης των Τζουμερκιωτών έως περιφρονητικές για την ανθρώπινη ζωή και ασφάλεια. Ούτε λίγο, ούτε πολύ μας στόλισε με την απίθανη διαπίστωση «μιλάνε κάποιοι που πάνε το Σαββατοκύριακο στα εξοχικά τους». Ίσως δεν έχει πάει ποτέ στα Τζουμέρκα για να δει ότι η συντριπτική πλειοψηφία που ζουν εκεί είναι αγρότες και κτηνοτρόφοι με σπίτια φτωχικά και ερειπωμένα.
Αδιαφόρησε να ολοκληρώσει τον άξονα Ιωάννινα-Πράμαντα πριν δύο χρόνια που τέθηκε το ζήτημα της σύνδεσης «μούφα», όπως την ονόμασε «σύνδεση Ιόνιας οδού με τα Τζουμέρκα» μια κι αυτό που σκέφτηκε και υλοποιεί δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένας τοπικός δρόμος που συνδέει την Ιόνια οδό από το Τέροβο μέχρι την διασταύρωση με την Βαλτσιώρα, λίγο μετά το Καλέντζι. Εκεί δηλαδή που καταλήγει ο σημερινός πολύ καλός και ασφαλής δρόμος από την απάνω μεριά Κουτσελιό – Καλέντζι.
Η πράξη λέει ότι λίγοι, ελάχιστοι Τζουμερκιώτες, έχουν καταλάβει ότι η περιβόητη σύνδεση Ιόνιας -Τζουμέρκων δεν είναι τίποτε άλλο, παρά μια βαρύγδουπη ταμπέλα για στάχτη στα μάτια τους και απλά μετά το Καλέντζι ένας δρόμος – καρμανιόλα που σε ορισμένα σημεία λες «Θεέ μου τώρα τι κάνουμε», παραμένει ανέπαφος.
Με τα μισά χρήματα απ’ αυτά που διέθεσε να κάνει τον παράδρομο… παρατράγουδο, θα ολοκληρωνόταν ο δρόμος Καλέντζι – Πράμαντα. Βιαζόταν προφανώς ο περιφερειάρχης να ικανοποιήσει υποσχέσεις πολιτικής φύσεως περιοχών που έχουν μεγαλύτερη αξία από τα Τζουμέρκα γι’ αυτόν. Για να μην καταλήξουμε στο απλοϊκό συμπέρασμα ότι έχει μεσάνυχτα από προτεραιότητες και την ανεκτίμητης αξίας αποτίμηση της ασφάλειας και της ανθρώπινης ύπαρξης.
Το άκρως ανησυχητικό για εμάς είναι ότι εκεί στην Περιφέρεια έχει στερέψει η κλεψύδρα με τις φωνές που θα ταρακουνούσαν τα λιμνάζοντα ύδατα στην Ήπειρο και θα επανέφεραν στα συγκαλά του τον περιφερειάρχη. Προσέτρεξαν οι γνωστοί – άγνωστοι κολαούζοι να τον επικουρήσουν στο δημόσιο μαστίγωμα. Πρώτος και καλύτερος ο Γιώργος Ζάψας που αντί να νοιώσει την ανάγκη να πάρει μέρος στην δημόσια διαβούλευση, αισθάνθηκε δέος με την παρουσία εκεί του περιφερειάρχη και κρυπτόμενος εξέδωσε το δελτίο Τύπου του. Μια πολύ βιαστική και πρόχειρη την ώρα της δημόσιας διαβούλευσης, υποτονική, καθηγητικού τύπου ανακοίνωση με νουθεσίες για ναυτιλόμενους και με διαπιστώσεις άνευ σημασίας που αποτελούν σωσίβιο για τον «Αλή Πασά» της Ηπείρου.
Με τα ήξεις – αφήξεις που πολύ τα κούρασε και τις δημοσιοϋπαλληλικού τύπου διαδικασίες που ακολουθεί σε κρίσιμα ζητήματα, η Περιφερειακή Αρχή, ο κ. Ζάψας μάς ερμήνευσε για πρώτη φορά και τις βαθύτερες σκέψεις του περιφερειάρχη για την προτεραιότητα που προέκυψε λόγω της ευκολίας του έργου για να υπάρξει η απορροφητικότητα του ΕΣΠΑ, αδιαφορώντας όμως για τη ζωή και την ασφάλεια των Τζουμερκιωτών. Και καταλήγοντας στην μεσοβέζικη, βολική και ανέξοδη για τον περιφερειάρχη πρόταση «ας κλείσουμε τον δρόμο».
Προφανώς για να του προσδώσει άλλοθι, αφού ήμαστε ανίκανοι να τον κρατάμε ασφαλή, λειτουργικό και ανοιχτό. Και άντε τώρα οι αθεόφοβοι να πείσουν τους περήφανους Τζουμερκιώτες ότι «κόρακας, κοράκου μάτι βγάζει» τελικά…

*Ο Δημήτρης Χαμπίπης είναι οικονομολόγος, πρώην περιφερειακός σύμβουλος Ηπείρου