Ελληνική Τεχνική «Σκαπανεύς». Οδών και οδοστρωμάτων. Τεχνική ΑΕ «Αλιάκμων». Δεκάδες τεχνικές εταιρείες. Όλο το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Κάθε Παρασκευή ερχόταν για επιθεώρηση ο πρύτανης του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, διακεκριμένος ανά τον πλανήτη, κ. Νικολάου με τους βοηθούς του.
1969. Φίσκα το ξενοδοχείο «Αμβρακία». Γενικός κουμανταδόρος ήταν ο αρχιτέκτονας, Παπακυριακόπουλος. Ο αγαπητός, σεβαστός, φίλτατος κ. Αθανάσιος Σπύρου ήταν εκ των πρώτων που δούλεψαν 7 έως 5. Νύχτα. Από τις 11 (Αμβρακία) έως την 5η απογευματινή! Ενδιάμεσα κάνα δύο έτη. 1973-1974 και η αφεντιά μου.
Επ’ ώμου. Διόπτρες, κοντάρια, μέτρα. Όλα τα συναφή και δρόμο… Άραχθος! Οι δύο λόφοι δεξιά, αριστερά, ελαιώνες (δεξιά)… Βάλτε: Από Μονολίθι έως Κυράτσα τότε δεν υπήρχε τίποτα. Ελαιώνες, ποτάμι… ανέβα – κατέβα και ξανά… Να και το θρυλικό Καρούλι. Από το 10000 προ Χριστού. Δούλεψαν 1969…1975 κόσμος και κοσμάκης. Πέρασαν 45 σωτήρια έτη! Καμία παρέμβαση ανθρώπινης χειρός προς αξιοποίηση, ανάδειξη του φυσικού αυτού το-πίου. 45 έτη! Στον τοπικό Τύπο είναι γραμμένες προτάσεις μου, όπως και στον Art TV από το 1993. Οι κασέτες είναι εκεί (ART TV) θα… θα… θα… Τα γνωστά, γλοιώδη.
Λοιπόν. Μέσα στην λίμνη (Πουρνάρι). Κωπηλασία, ιστιοδρομία, σκι, βαρκαρόλες, σέρφινγκ, κολύμβηση, πανελλήνιοι, μεσογειακοί, κανόε καγιάκ. Όλα τα πάντα κάνεις άμα θέλεις ραγιά, όπως και να λέγεσαι. Ο νόμος είναι σαφέστατος. «Όταν ο υπάλληλος, ο φορέας ασκεί πλημμελώς τα καθήκοντά του, αυτόματα, παρεμβαίνει ο λαός…». Εδώ δεν υπάρχει ακόμα (45 έτη) ούτε θεσμός! Ούτε υπηρεσία. Λες και θα πληρώσουν οι φάτσες τους!
Προχωρώ. «Παπάδες» φτιάχνεις στο ποτάμι, λίμνη, θάλαττα… Θάχεις και είσοδο. Πάμε παραποταμίως. Εδώ είμεθα. Για διαβάστε: Σχολεία που έβγαλαν ιδιοφυΐες. Μαθητάρες. Παγκόσμιας φήμης. Σάπισαν… Τα καλλωπίζεις. Τα κάνεις μουσεία (στο χωριό μου έχω) και το έχω κουκλί. Γιομάτο φωτογραφίες. Άλλη φορά αυτό).
Μουσεία (σχολεία). Πόλος έλξης για να δεις, να αναπολήσεις… Μονολίθι, Δαφνωτή, Σκούπα, Πλατανούσα, Πιστιανά, Νησίστα, Τραπεζάκι, Ναζαίοι, Πολύτσανα, Φτέρη, Κρυονέρι, Καλεντίνες, Κορφοβούνια… Κοινότητες, συνοικισμοί μπαίνεις και παραμέσα σ’ αυτά. Ποδηλατόδρομοι να γεμίσει ο τόπος. Καφέ, παγκάκια, δένδρα, βρύσες. Φως. Μουσεία. Να δροσιστείς, να ξεκουραστείς, να αναπολήσεις (το σχολείο, τους συμμαθητές, τα μπάνια στον θεοπόταμο Άραχθο από το 10.000 προ Χριστού). Να πάρεις τον καφέ σου, να διαβάσεις και να περιηγηθείς στα ιστορικά μουσεία, να… να… να…
Ποδηλάτες, φυσιολάτρες, πεζοπόροι, ερευνητές… Οι πάντες θα δώσουν ζωή, θα πάρουν ζωή. Δύο… πέντε γραφεία τουρισμού (δημοτικά) με φωτο, καρτ ποστάλ, φυλλάδια ιστορίας της Άρτας μας.
Ξύπνησαν τα «φύλα» του Αιγαίου και κουνιούνται. Γύρα – γύρα θάλασσα. Καλώς. Εμείς εδώ; Πώς αξιοποιήσαμε την φυσική μας λίμνη (ποτάμι); Φυσική και ουχί τεχνική που σας αρέσει, η Πλαστήραινα… Τί σας αρέει από κιό; Τί; Πού θα δεις τα φιόρδ της λίμνης Πουρναρίου; Πουθενά. Χάρμα όταν πέφτει η στάθμη… Χάρμα να το βλέπεις από ψηλά. Απίστευτο. Να βλέπεις βραδάκι από ψηλά. Κοιτάξτε τα δύο ξενοδοχεία που έγιναν στην γέφυρα Πλάκας. Όλο το έτος (12 μήνες) είναι γεμάτα.
Μόλις γίνουν δεκτές οι προτάσεις μου, όπως και άλλων συμπολιτών μας, τότε θα δείτε πόσα μικρά ξενοδοχεία θα ξεφυτρώσουν εις τους παραποταμίους χώρους. Κρατήστε το… αυτό. Λοιπόν: 1) Γέφυρα Πλάκας (ιστορία – μνημείο). 2) Λίμνη Πουρναρίου (φύση – ιστορία). 3) Μονή Βλαχέρνας (ιστορία – μνημείο). 4) Ιμαρέτ (ομοίως). 5) Ιστορική Γέφυρα (σούπερ). 6) Λαογραφικό Μουσείο Συλλόγου «ΣΚΟΥΦΑΣ» (θέλει… θέλει… θέλει…). Έξι σημεία, μνημεία ιστορίας, μοναδικά στη σειρά από τον Ύψιστο, τα οποία σαπίζουν και μαραίνονται. Κατάντια. Δρόμοι. Σήμανση. Φώτα. Μαζεύεις τάλαρα, γρόσια, λίρες… Νάτο το έσοδο.
Στη γέφυρα της Πλάκας θα φτιάξουν και τρίτο ξενοδοχείο. Ο παντοπώλης ανακαίνισε το μικρό του. Τόκανε διώροφο. Απ’ τα μπατζάκια τους ρέει το τάλαρο. Μπράβο τους. Απλά. Απλούστατα. 45 έτη κατάντιας, αναλγησίας, κακομοιριάς. Το 50% της ιστορίας μας καλύπτει η ανωτέρω περιοχή. Ο Σύλλογός μας επί τω έργω. Θα επανέλθω.