Εχει καταγραφεί με ανεξίτηλα γράμματα στην συνείδηση των φιλήσυχων, νομιμοφρόνων, δημοκρατικών πολιτών ότι αντιθεσμικές μεθοδεύσεις, αποστασίες, σκευωρίες για πλήξη πολιτικών αντιπάλων, εκλογές βίας και νοθείας, χαφιεδισμοί, φακελώματα, ενοχοποιήσεις ανύποπτων πολιτών και κάθε μορφής παρακρατικές και υποχθόνιες πρακτικές, ήταν άρρηκτα συνδεδεμένες με αρρωστημένα μυαλά του συντηρητικού χώρου που θεωρούσε το γκουβέρνο δεξιά υπόθεση.
Από εκεί, όμως, μέχρι το να υιοθετούν και να εφαρμόζουν ανάλογες μεθοδεύσεις άνθρωποι του δημοκρατικού, προοδευτικού χώρου πάει πολύ. Ο ευρύτερος κεντροαριστερός χώρος ανεξάρτητα αν είναι πολυτεμαχισμένος και κατακερματισμένος σε μαγαζάκια, παραμάγαζα και παράγκες δεν παύει να έχει ως βασικό πυλώνα σκέψης τις θεμελιώδεις αρχές της ισότιμης και καθολικής δημοκρατίας για όλους.
Αντιδημοκρατικές αντιλήψεις, μεθοδεύσεις και πρακτικές δεν συνάδουν με τον προοδευτικό δημοκρατικό σοσιαλισμό και την αριστερά. Έτσι όπως ξετυλίγεται το κουβάρι του περιβόητου σκανδάλου NOVARTIS, οι αποχρώσεις ενδείξεις τείνουν να γίνουν αποδείξεις για μια καλά στημένη σκευωρία από τον πρώην υφυπουργό Δικαιοσύνης, Δημήτρη Παπαγγελόπουλου, και θηλιά στον λαιμό του Αλέξη Τσίπρα.
Ήθελε κι αυτός να προσφέρει κάτι σαν διαπιστευτήρια στην γιαλατζί αριστερή κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και σαν ΚΥΠατζής έκανε αυτό που έμαθε καλά να κάνει. Το μέγα λάθος του Αλέξη Τσίπρα ήταν ότι στην αρχή της παραπομπής στην εξεταστική επιτροπή της Βουλής δεν τον εξοβέλισε. Έτσι κι αλλιώς αδέξιος δεξιός ήταν και είναι. Είχε ένα άλλοθι να διώξει την δεξιά προσκόλληση και τεχνηέντως να τον ξεφορτωθεί στο κατάλληλο timing.
Μιμείται συνεχώς τον Ανδρέα αλλά δεν τον μελέτησε με προσοχή. Ο Ανδρέας σε περιπτώσεις που τα στελέχη του όσο ψηλά και αν ήταν εγκαλούνταν δημόσια και μέχρι να αποδείξουν την αθωότητά τους με λιτές ανακοινώσεις μέσω ραδιοφώνου κυρίως «έθεταν εαυτούς εκτός κινήματος». Πρόσφατα του επέβαλα τιμωρία να διαβάσει τρεις φορές την υπόθεση της σκευωρίας του «βρώμικου ‘89» μπας και διδαχτεί την σημασία του σεβασμού του πολιτικού αντιπάλου και της ευγενούς άμιλλας στην πολιτική αντιπαράθεση.
Χρεώνεται ανεξήγητα ένα άνθρωπο που οσονούπω θα καταδικαστεί με την βαριά κατηγορία της συκοφαντίας δέκα επωνύμων πολιτικών ανδρών ανεξάρτητα από την απόχρωσή τους και την σκηνοθεσία μιας αντιδημοκρατικής και αντιθεσμικής σκευωρίας…
Διαφαίνεται ξεκάθαρα ότι η μελλοντική καταδίκη Παπαγγελόπουλου δεν θα τον αφήσει ανέγγιχτο. Θα τον πάρουν τα σκάγια ως γνώση της μεθόδευσης και ηθικό αυτουργό μιας ειδεχθούς αντιδημοκρατικής συμπεριφοράς. Θα αποτελεί ένα στίγμα για τον ίδιο αλλά και για την ευρύτερη δημοκρατική παράταξη που έχει ένστικτο και ποτέ δεν συγχωρεί αντιδημοκρατικές αντιλήψεις.
Δεν έχει προφανώς καταλάβει ακόμη ότι η πολιτική είναι πολύ βάρβαρο σπορ. Ευαισθησίες, δεσμεύσεις και συναισθηματισμοί δεν χωράνε. Σε οριακές, κρίσιμες και συγκρουσιακές καταστάσεις βρίσκεις τον αποδιοπομπαίο τράγο. Και τον ρίχνεις στον Καιάδα. Ίσως του χρειάζεται κάποιος από το πολύ βαθύ ΠΑΣΟΚ. Να του κάνει ιδιαίτερα. Έτσι όπως το πας Αλέξη θα κυβερνάει για τα 30 επόμενα χρόνια ο Κυριάκος…
*Ο Δημήτρης Χαμπίπης είναι οικονομολόγος
