Γράφει ο Θόδωρος Δρίβας
Για την χαλαζόπτωση πρόκειται που έπληξε πριν λίγες ημέρες την έρμη αγροτική περιοχή μας όπου δεν έμειναν όχι μήλα, όπως έλεγαν οι παλαιότεροι, ούτε καν τα φύλλα. Μέχρι και τον κήπο της γιαγιάς στο χωριό, τον έκανε λαμπόγυαλο.
Το φαινόμενο που έπληξε την περιοχή μας, νομίζω ήταν από τα πιο ακραία στην πατρίδα μας και ίσως και στην Ευρώπη. Η ένταση σαν λιθοβολισμός κατά ριπάς, η διάρκεια επί 15 λεπτά πρωτόγνωρη για χαλαζόπτωση, η ακτίνα γύρω στα 20 χιλιόμετρα, ένα φαινόμενο πραγματικά σπανιότατο. Κατέστρεψε κυριολεκτικώς από καλαμπόκια, έξω καλλιέργειες, εσπεριδοειδή και βασικά την καλλιέργεια των ακτινιδίων. Σκόρπισε απόγνωση, θλίψη, απογοήτευση σε εκατοντάδες αγρότες, παραγωγούς και ειδικά στους ανερχόμενους νέους αγρότες μας. Έβγαλε εκτός εμπορίας γύρω στο 30% της φετινής παραγωγής του νομού μας με ανυπολόγιστες οικονομικές συνέπειες, όχι μόνο των παραγωγών αλλά και όλης της Άρτας.
Ως γνωστόν, η δυναμική του ακτινιδίου είναι ίσως από τις πιο ιδανικές στο νομό Άρτας σε σύγκριση με άλλες περιοχές όχι μόνο στην Ελλάδα, τολμώ να πω και σ’ όλο τον κόσμο. Οι αποδόσεις έχουν διαψεύσει όλα τα επιστημονικά εγχειρίδια, η ποιότητα είναι αξιοζήλευτη, η δυναμική στην παγκόσμια αγορά συνεχώς αυξανόμενη, φέρνοντας στην πατρίδα μας τα πολυπόθητα οικονομικά ανταλλάγματα.
Η Άρτα, σε έναν ορίζοντα 30ετίας, θα γίνει- δυστυχώς με αυτόματο πιλότο και με ελάχιστη ως τώρα βοήθεια από την πολιτεία- ο βασικός τροφοδότης του ακτινιδίου στο παγκόσμιο στερέωμα. Ίσως φτάσουμε να παράγουμε μέχρι και 200 εκατομμύρια κιλά.
Στο διά ταύτα για την καταστροφή. Αν και οφείλουμε να ομολογήσουμε την αξιοζήλευτη κινητοποίηση του Δήμου της πληγείσης περιοχής, την Περιφέρεια, των βουλευτών και πολιτευτών του νομού και πάνω απ’ όλα των υπηρεσιών του ΕΛΓΑ, με την επιτόπου άμεση παρουσία του προϊσταμένου του ΕΛΓΑ στην Ήπειρο, Σωτήρη Χήρα, θέλουμε την άμεση και πάνω απ’ όλα αντικειμενική εκτίμηση της καταστροφής, έστω και με το απαράδεκτο καθεστώς ασφάλισης που επικρατεί. Έχουμε εδώ και χρόνια έναν Οργανισμό Ασφάλισης που είναι υποθετικά ανταποδοτικός, με κανονισμούς επιεικώς απαράδεκτους. Αν αναφερθούμε στα ισχύοντα για το ακτινίδιο με παραγωγές που κυμαίνονται από 4 έως 6 ή και 7 τόνους το στρέμμα, η ανώτατη κάλυψη είναι στους 2,5 τόνους μείον τα διάφορα σούξου μούξου, δεν σου καλύπτει ούτε το 30% της παραγωγής.
Ως εκ τούτου απαιτούνται παρεμβάσεις απ’ όλους τους εμπλεκόμενους φορείς και άμεσες αλλαγές, ναι μεν κατώτατο πλαφόν με προαιρετική όμως δυνατότητα προς τα πάνω των ασφαλίστρων. Στατιστικά υπάρχουν για όλα τα αγροτικά προϊόντα. Να λάβουν όμως υπόψη τις ιδιομορφίες της κάθε περιοχής σχετικά με τις αποδόσεις των καλλιεργειών, ούτως ώστε ο ΕΛΓΑ να γίνει ένας σύγχρονος και ευέλικτος, μα πάνω από όλα ανταποδοτικός Οργανισμός. Η δε πολιτεία, αν θέλει πρωτογενή τομέα στη χώρα μας, επιτέλους να βάλει πλάτη και στόχους. Διαθέτει επιστήμονες γεωπόνους στη χώρα μας, ας τους αξιοποιήσει. Η κάθε περιοχή στην πατρίδα μας έχει για όλα τα αγροτικά προϊόντα τα μέγιστα πλεονεκτήματα και το αντίθετο. Πχ η Άρτα τα ακτινίδια και τις κλημεντίνες, η Πρέβεζα τα κηπευτικά, η Αιτωλοακαρνανία γενικώς τα εσπεριδοειδή, η Μακεδονία τα καλοκαιρινά φρούτα, κοκ.
Πάνω σε τέτοια βάση, βάλτε το ξερό σας να δουλέψει. Και τέλος στις δύσκολες στιγμές που ζούμε και στα πιο δύσκολα χρόνια που έχουμε μπροστά μας, οι αγρότες από παλιά ήταν σκληροτράχηλοι, μαθημένοι στα δύσκολα, με ιδρώτα και πολλές φορές και αίμα. Συνεχίζουμε, δεν απογοητευόμαστε, επιμένουμε, δεν τα παρατάμε. Παράγουμε, δημιουργούμε. Οι δε νέοι μας να αποκτήσουν συνεταιριστική συνείδηση για να ανοίξει ο δρόμος για τη δημιουργία ομάδων παραγωγών. Βέβαια θα απαιτηθεί χρόνος λόγω της κακιάς νοοτροπίας των παλαιοτέρων.
Οι νέοι μας να αισθάνονται περήφανοι που επέλεξαν να γίνουν αγρότες. Να ξέρουν ότι το να παράγεις από τη φύση είναι δημιουργία και να ξέρουν και κάτι άλλο, ότι ο επιμένων νικά.